Βλεφαρίτιδα
Η βλεφαρίτιδα (blepharitis) είναι μία συνήθης και επίμονη φλεγμονή των βλεφάρων. Διακρίνεται σε πρόσθια (σταφυλοκοκκική και σμηγματορροϊκή) και οπίσθια, αν και συχνά οι δυο τύποι συνυπάρχουν. Η πρόσθια σμηγματορροϊκή βλεφαρίτιδα έχει συσχετιστεί με τη σμηγματορροϊκή δερματίτιδα, ενώ η οπίσθια με τη ροδόχρου ακμή. Στην παθογένεια της βλεφαρίτιδας εμπλέκονται βακτήρια, τα οποία ζουν φυσιολογικά στην επιφάνεια του δέρματος γύρω από τα μάτια, αλλά σε συγκεκριμένα άτομα αρχίζουν να αναπτύσσονται μέσα στο δέρμα στη βάση των βλεφαρίδων, καθώς και παράσιτα (ακάρεα) του γένους Demodex, τα οποία βρίσκονται στους σμηγματογόνους αδένες και τους θύλακες των τριχών, κυρίως της κεφαλής και του προσώπου.
Η βλεφαρίτιδα είναι αλληλένδετη με την ξηροφθαλμία, αφού η μειωμένη παραγωγή δακρύων οδηγεί σε δυσλειτουργία των βλεφαρικών αδένων, ενώ η τελευταία οδηγεί σε διαταραχή της σύστασης των δακρύων, δημιουργώντας ένα φαύλο κύκλο.
Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν: καύσος, αίσθημα ξένου σώματος, ερυθρότητα, φαγούρα, φωτοφοβία, κρούστες (εφελκίδες) στις άκρες των βλεφάρων. Επιπλοκές της βλεφαρίτιδας αποτελούν η κριθή, το χαλάζιο, η κερατίτιδα και η τριχίαση (στροφή μεμονωμένων βλεφαρίδων προς το βολβό του οφθαλμού).
Η αντιμετώπιση της βλεφαρίτιδας περιλαμβάνει:
- Ζεστές κομπρέσες (βοηθούν στη ρευστοποίηση του εκκρίματος των βλεφαρικών αδένων)
- Υγιεινή των βλεφάρων, καθημερινός καθαρισμός με ειδικά σκευάσματα (μαντηλάκια, αφρούς) που καταπολεμούν και το Demodex.
- Οι γυναίκες οφείλουν να δείχνουν ιδιαίτερη προσοχή με το μακιγιάζ και την αφαίρεσή του
- Χρήση τεχνητών δακρύων χωρίς συντηρητικά
- Αντιβιοτικά τοπικά και συστηματικά για την καταπολέμηση των βακτηρίων κατά περίπτωση
- Τοπικά στεροειδή για τη μείωση της φλεγμονής
- Συμπληρώματα διατροφής (Ω3 λιπαρά, ρεσβερατρόλη)
- Αντιμετώπιση της υποκείμενης νόσου και των επιπλοκών κατά περίπτωση