Η πάθηση Γλαύκωμα

Το γλαύκωμα (glaucoma) είναι ομάδα παθήσεων, οι οποίες έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό την προοδευτική βλάβη του οπτικού νεύρου που συνοδεύεται από σταδιακή απώλεια του οπτικού πεδίου. Προκαλεί μη αναστρέψιμες βλάβες και μπορεί να οδηγήσει σε τύφλωση αν αφεθεί χωρίς θεραπεία.

Το γλαύκωμα προσβάλλει το 2-3% των ατόμων άνω των 40 ετών παγκοσμίως, ενώ εκτιμάται ότι περίπου το 50% των ασθενών με γλαύκωμα παραμένουν αδιάγνωστοι. Είναι ένας από τους βασικότερους λόγους για τους οποίους επιβάλλεται η εξέταση από οφθαλμίατρο, τουλάχιστον μια φορά το χρόνο, μετά τα 40 έτη και σε κάποιες περιπτώσεις και νωρίτερα.

Το γλαύκωμα είναι μια πολυπαραγοντική νόσος. Οι παράγοντες κινδύνου διακρίνονται σε μη τροποποιήσιμους (π.χ. ηλικία, οικογενειακό ιστορικό) και τροποποιήσιμους, όπως η ενδοφθάλμια πίεση (πίεση του ματιού). Η αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης οφείλεται στη μειωμένη αποχέτευση του υδατοειδούς υγρού που κυκλοφορεί μέσα στο μάτι.

Η θεραπεία του γλαυκώματος αποσκοπεί κυρίως στη μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης. Πρέπει να τονιστεί ότι βασικός παράγοντας για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας είναι η συμμόρφωση του ασθενούς στις οδηγίες του οφθαλμιάτρου και η τακτική επικοινωνία μεταξύ τους.

Τα γλαυκώματα ταξινομούνται σε δυο μεγάλες κατηγορίες: ανοιχτής και κλειστής γωνίας, ανάλογα με την κατάσταση της γωνίας του προσθίου θαλάμου (σχηματίζεται μεταξύ κερατοειδούς και ίριδας), από την οποία αποχετεύεται το υδατοειδές υγρό. Επίσης διακρίνονται σε πρωτοπαθή και δευτεροπαθή, ανάλογα με την ύπαρξη ή όχι εμφανούς αιτίας αύξησης της ενδοφθάλμιας πίεσης.